ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
به کُرسی نشاندنِ حرف از کجا آمده؟
رسم خواستگاری و بله برون در گذشته ایجاب می کرد که پس از آن که میان خانواده های عروس و داماد درباره مهریه و دیگر خرج های ازدواج توافق به دست می آمد و پیشنهاد های پدر و مادر عروس سرانجام مورد پذیرش خانواده داماد قرار می گرفت و سند عقد نیز نوشته می شد، آن گاه عروس را ارایش کرده بر یک کرسی که در آن زمان جای نشستن بزرگان بود می نشاندند . در آن زمان از مبل و صندلی خبری نبود و کهتران نیز بر چهارپایه می نشستند و او را در برابر تماشای دختران و بانوان محله و آبادی قرار می دادند.
نشستن عروس بر کرسی و نمایش او برای اهالی محل این معنی را داشت که پس خانواده عروس درخواست های خود را به خانواده داماد قبولانده و یا تحمیل نموده است که اکنون عروس خود را بر کرسی نشانده است. از این رو این اصطلاح اندک اندک دامنه ی معنایی گسترده تری یافت و مجاز در مورد قبولاندن حرف و عقیده به کار رفت.